Templed out in Cambodja

Het is alweer even geleden dat we een update hebben geplaatst, maar we hebben expres wat avonturen opgespaard voor een verhaal over één land. Het volgende land op de planning was Cambodja. Een plat land met veel tempels, een rijke boeddhistische cultuur, een donker verleden en nog meer tempels. Maar ontkomen aan tempels is bijna onmogelijk, en daarnaast wil/moet je sommige gewoon zien.

Ons voornemen om, behalve de vlucht tussen Afrika en Azië, alles over land te reizen is inmiddels gesneuveld. We zijn vreemdgegaan, met ThaiSmile. De grensovergang van Bangkok naar Cambodja is eerder berucht dan beroemd, en voor een prikkie meer vlieg je hier in Azië. We zijn lange busritten en wachten gewend na Afrika, maar dit was een makkelijke keuze. In 45 minuten vlogen we van Bangkok naar Siem Reap. Een vermelding waard, is dat we op deze korte vlucht zelfs een diner kregen, inclusief een dikke reep chocolade. Oke, die was binnen 4 seconden gesmolten toen we het vliegtuig uitstapten, maar toch!

Als je in Cambodja bent, kun je gewoonweg niet om Angkor Wat heen. Dit enorme tempelcomplex boven Siem Reap is een trekpleister voor miljoenen toeristen, die bij elkaar dan ook grote zwermen vormen, die van tempel naar tempel bewegen. Koninklijke colonnes van tuk-tuk’s trekken aan je voorbij. Wij hebben ons netjes aangesloten en hebben twee dagen over Angkor Wat gedwaald. De grote ronde in een tuk-tuk en de kleine ronde op de fiets. Als je echt wilt en een tempelfreak bent, kun je hier dagen rondbrengen, er zijn er zo veel! Groot en klein. Uitgebreid en simpel. Hoog en laag. Gerenoveerd en origineel. Moeilijke en makkelijke naam. Maar indrukwekkend is het zeker, die gasten konden aardig bouwen.

Het is trouwens, even off record, opvallend hoeveel Fransen we tegenkomen in dit land. Niet te doen, alsof ze subsidie hebben gekregen om eindelijk hun eigen land te verlaten als vakantiebestemming. Vreemd is het dan ook niet dat ze (bien sûr) kiezen voor een land met Franse historie. Ergens waar ze gewoon lekker stokbrood kunnen eten, stug Frans blijven praten tegen alles en iedereen, want tsja Engels dat is zo lastig.

Maar terug naar waarom je dit leest, wat hebben we nog meer uitgespookt? De bus bracht ons naar de hoofdstad Phnom Penh, waar we een bezoek brachten aan een oude school die in de tijd van het Rode Khmer leger diende als gevangenis. Het woord gevangenis dekt niet helemaal de lading, noem het maar een strafkamp, marteloord of de plek waar velen hun laatste dagen sleten. Het was een trieste bedoeling destijds en deze gevangenis met begeleidende audiotour liet goed zien wat voor vreselijke taferelen zich in dit land hebben afgespeeld ten tijde van de genocide. Droeg je een bril dan werd je gezien als intellectueel, ook als je een vreemde taal sprak, had gestudeerd of als je gewoonweg niet op het land werkte. De Rode Khmer wilde van het land een communistische agrarische staat maken en intellectuelen waren hiervoor overbodig.

Ook hebben we een bezoek gebracht aan de zogenaamde killing fields net buiten de hoofdstad, waar massagraven de dienst uitmaken en nog dagelijks menselijke botten uit de grond worden verzameld, die door de regen worden blootgelegd. En dan is dit nog maar één van de vele honderden killing fields door het hele land. Het is lastig om te beschrijven en foto’s maken vonden wij ongepast, maar wanneer je in Cambodja bent is het zeker een bezoek waard.

Na deze flinke dosis aan historie en cultuur waren we wel even toe aan wat frisse zeelucht en dus zakten we af richting de kust. Mocht je geïnteresseerd zijn in neon, kroegentochten, meters bier en opgepompte bodybuilders dan zit je hier gebakken. Maar in dat geval raden wij je aan om gewoon lekker de tram naar Scheveningen te pakken, of een GOGO-busreisje Lloret. Troosteloos en niet onze kop thee.

Snel door naar het afgelegen Noordoosten van het land. Dagjes weg op de brommer door het achterland, tempeltje hier en daar, pontjes over de Mekong, veel rood zand in je gezicht, maar zo zagen we wel meer van het echte Cambodja. Lekker eten op de markt, vriendelijke mensen, heuvels, bosbrandjes, watervallen, bergen en mooie (kurkdroge) natuur. Heerlijk!

Inmiddels zitten we in Vietnam. Huh, dat stond toch niet op de planning? Inderdaad, klopt als een bus. Maar we waren een beetje klaar met die toeristenbussen van A naar B, waar je onderweg niks van het land meekrijgt. Dus doen we wat de locals hier doen en stappen vanaf nu over op een brommert! En ja, daarvoor moesten we even oversteken naar Vietnam, omdat je met een Vietnamees kenteken moeiteloos alle grenzen over kunt steken. Dus zogezegd, zo gedaan, we hebben in Ho Chi Min City een brommert gekocht om door Vietnam (we hebben het visum nu toch) en Laos te trekken. Dus sinds vandaag zijn wij de trotse eigenaar van een heuse Honda Wave. Van een rode Peugeot 205 GTi, naar een rode Honda Wave met 100 ‘ciecie’.

De volgende update gaat dus zoals je mag verwachten over de avonturen op de brommert. Wij zijn net zo benieuwd als jullie, dus we zullen je dit keer niet weer zo lang laten wachten. Tot snel!

We hebben natuurlijk ook weer wat mooie plaatjes uitgezocht!